وصایای شهدا درباره امام حسین (ع)

 

شهیدمحمدحسین کاشی‌پور: ۱۸ ساله

از برادرم می‌خواهم که راه مرا ادامه دهد که همان راه حسین(علیه السلام) است.

 

شهیدغلامحسین اشعری: ۲۰ ساله

دست از هئیت و راه امام حسین(علیه السلام) برندارید.

 

شهیدابوالقاسم تلخابی: ۱۶ ساله

ما حسین‌وار وارد صحنه جنگ شدیم و حسین‌وار می‌جنگیم و حسین‌وار به شهادت می‌رسیم…

و به شما جوانان! سفارش می‌کنم نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(علیه السلام) در میدان نبرد شهید شد. مبادا در غفلت بمیرید در حالی که حضرت علی(علیه السلام) در محراب عبادت به شهادت رسید. نکند در راه هوس بمیرید در حالی‌که علی اکبر( علیه السلام) در راه حسین(علیه السلام)  به شهادت رسید.

 

شهیدحسین حمیدی: ۱۸ ساله

از من ناراحت نباشید؛ اصلاً  لباس مشکى تن نکنید و هر وقت خواستید براى من گریه کنید یاد اباعبد الله(علیه السلام)  و زینب(سلام الله علیها) باشید و براى آنها گریه کنید.

 

شهیدمنصور باقری: ۱۸ ساله                      

من آمده‌ام تا راهی را که حسین بن علی(علیه السلام) در آن راه جان سپرد، ادامه بدهم و جان خود را فدای اسلام و قرآن و انقلاب کنم.

 

شهیدمحمدعلی هادی: ۱۸ ساله

ای حسین! ای مظلوم! ای تنهای ظهر عاشورا! ما آمدیم تا ندایت را لبیک بگوییم …

برادران! دوستان، ادامه‌دهندگان راه سرخ شهیدان، ای منتظران مهدی، جبهه دانشگاهی است که استادش حسین(علیه السلام) فلسفه‌اش شهادت، محصلینش امت حزب‌الله و این تابلو در سر درب آن است: «یا حسین شهید».

 

شهیدمحمد عبدالمالکی: ۱۶ ساله

بی‌عشق حسین(علیه السلام) نتوان عاشق مهدی(عج) شد.